Multum zawodów wykonuje się w niekorzystnych okolicznościach, które mogą przyczynić się do zabrudzenia ubioru zatrudnionego. Gdy niebezpieczeństwo całkowitego zniszczenia bądź uszkodzenia ubrań jest duże, pracodawca ma obowiązek zagwarantować pracownikom odzież roboczą. Odzież tego typu przysługuje także obligatoryjnie wtedy, kiedy warunek jej zapewnienia wyznaczają stosowne wytyczne BHP, technologiczne albo sanitarne.
Odzież ochronna oraz odzież robocza – czym się różnią?
Określenie odzież robocza i odzież ochronna nierzadko używane są zamienne, prawdopodobnie z tej przyczyny, iż zazwyczaj obie te grupy ubiorów kojarzą się z ochronnymi kaskami, kombinezonami czy kamizelkami z odblaskiem. Odzież ochronna jest to jednakże środek ochrony osobistej, którego nadrzędnym zadaniem jest chronić życie oraz zdrowie pracownika i powinna być mu bezsprzecznie dostarczona. Natomiast odnośnie odzieży roboczej, jeżeli zatrudniający nie kupi jej dla pracownika, powinien przekazać mu ekwiwalent pieniężny finansujący koszty potencjalnej wymiany zniszczonego ubrania i obuwia lub ich prania. Szczegółowe zasady odnośnie używania odzieży roboczej i ochronnej definiuje kodeks pracy.
Fosforyzujące dodatki na odzieży roboczej i nie tylko
Odzież roboczą w większości przypadków stosownie się oznakowuje. Na opaskach na ramię, spodniach i kamizelkach, z których korzystają operatorzy maszyn, funkcjonariusze publiczni pełniący zadania w terenie czy zatrudnieni w firmach budowlanych, obok treści informacyjnych, między innymi nazwy przedsiębiorstwa bądź organu, znajdują się także pasma naniesione za pomocą fluorescencyjnych farb lub folii. Zwiększa to bezpieczeństwo oraz widoczność osób w godzinach wieczornych, co jest ważne szczególnie wtedy, gdy prace wykonywane są przykładowo przy ruchliwej ulicy. Odzież robocza ma szerokie zastosowanie: to także kombinezony, fartuchy i inne akcesoria dla osób zatrudnionych w fabrykach czy laboratoriach. Na nich także nadrukowuje się najczęściej logo przedsiębiorstwa, stanowisko pracy ewentualnie nazwę działu.